|
Czwartek, 08 Czerwiec 2017 00:00 |
|
W dniu 5 czerwca 2017r. mieliśmy zaszczyt gościć w bibliotece szkolnej wyjątkowego gościa - panią Stanisławę Jarmakowicz - poetkę i malarkę.
Wraz z grupą uczniów naszego gimnazjum mogliśmy zgłębiać tajniki subtelnej poezji, dostrzegając w niej niezwykłą mądrość i piękno.
Pani Jarmakowicz - wieloletni pedagog - wprowadziła nas we wrażliwy świat poetyckiego słowa, w którym każdy najmniejszy drobiazg życia codziennego staje się ważny.
Spotkanie wzbogaciło naszą wyobraźnię i uwrażliwiło na wartości takie jak: miłość, dobro, człowieczeństwo...
Cieszymy się, że mieliśmy możliwość czerpać z doświadczeń wspaniałej kobiety, która potrafi świat wokół siebie czynić piękniejszym.
Zapamiętamy usłyszane wskazówki: "SŁOWO, CHOĆ NIE Z GŁAZU, MOŻE ROZBIĆ KOŚCI. OD ZŁEGO WIĘC WYRAZU CHROŃ SIĘ - ZWŁASZCZA W ZŁOŚCI."
Chcąc naśladować optymistyczną postawę poetki wobec życia, zapraszamy uczniów i pracowników naszej szkoły do poznania refleksyjnej poezji pani Stanisławy Jarmakowicz.
Oto wybrane wiersze poetki:
"DAR MATKI"
Dałaś nam Matko
Dałaś nam wszystko, aż ponad miarę
Dałaś nam tyle
Że można nazwać to świata czarem
Dałaś nam naukę
Dałaś nam dobroć w serca połowach
Troskę nad życiem
W nocach bezsennych i czułych słowach
I w łzach wylanych
Gdy Twoim dzieciom coś zagrażało
Ty jedna drżałaś
By im nic złego się nie stało
Ty swoją myślą
Co wybiegała kolei losem
jak tylko mogłaś
Tak ochraniałaś przed większym ciosem
A jednak Matko
Nikt z nas nie zdążył tak postępować
By gdy odeszłaś
Mógł swych uczynków już nie żałować.
"UKRYTY W BIELI"
Papieżowi Janowi Pawłowi II
Postać ukryta w bieli
Przyciągała wzrok, koiła, budziła refleksje
Gromadziła tłumy, umacniała Słowem
Rozdawała spragnionym Miłość i Nadzieję
Przeprowadzała przez odmęty czerwone
Uciszała oszalały pseudosukcesami świat
Wskazywała na Boga
Ukrytego w poniżanym człowieku
Nawoływała -
"Nie lękajcie się!"
Prosiła o prawa, które
Patrzą oczami Chrystusa
Słyszą wołanie z Krzyża
Bronią Jego wartości
Prowadzą do Życia
Miłują Prawdę
A wszystko po to
By wyzwalać w człowieku Dobro
By budować na świecie Pokój
"SZCZĘŚCIE"
Mówią;
jest chwilą obecną
- ciesz się nią.
Drogą po której idziesz
- prostuj ją.
Losem, którego doświadczasz
- zmagaj się z nim.
Wtedy zobaczysz
szczęście jest kruche,
łatwo je zniszczyć,
jeszcze łatwiej ominąć.
Zostaje cierpienie
trudno je przyjąć
dostrzec w nim sens.
Najtrudniej - nie winić
dać zgodę - zaufać.
"KLĘKAM PRZED TOBĄ"
Przed Twą odwagą heroiczną - śmiałą
Hołd oddaję Twoim Synom i Córom
Wolnością dumna powstańcza Warszawo
Piękne oblicze dziś wznosisz ku chmurom
Wieczory świetlą nie łuny pożarów
Lecz światłem życia drapacze migoczą
A ja - myślami wciąż klęczę przed Tobą
Wpatrzona w czasy gdy kryłaś łzy w oczach
Dziś witasz i żegnasz pogodą łzawą
Najmilsza sercu - moja Warszawo.
|
